''Veerkracht''

28 SculptureLink Guetteur Panthère Serein Nicolas Lavarenne KNOKKEARTFAIR

​De 28ste editie van Sculpture Link, die van 15 juni tot en met 15 augustus van Heist-West tot Het Zoute staat opgesteld en die jaarlijks tal van enthousiaste kijkers boeit is er een van lichamelijke spanning, monumentale ritmiek en een letterlijk en figuurlijk intens aanwezige verhevenheid, gecreëerd door de Franse beeldhouwer Nicolas Lavarenne.

Lavarenne werd geboren in Chamalières, Puy de Dôme en groeide op in een gezin waar beeldende kunst een voorname rol kreeg toebedeeld. Zijn beide ouders waren leraar tekenen en zijn vader was een voortreffelijke en internationaal gewaardeerde schilder die vaak door collega’s werd bezocht . Hij toonde aanvankelijk een ruime en doeltreffende belangstelling voor techniek en structuren, kwam omstreeks 1978 terecht in een schrijnwerkerij waar hij ornamenten voor meubels en kaders mocht snijden om een vijftal jaar later eerder traditionele en ietwat getormenteerde houten figuren te kappen. Uiteindelijk, na een kort experimenteren met polystyreen, vindt hij in 1990 zijn uiteindelijke roeping in het modelleren en in brons gieten van menselijke, hoofdzakelijk mannelijke figuren. Zijn laatste houten sculptuur(1988) getiteld ‘L’enragé’ (de woesteling) beeldt een figuur uit die geprangd zit onder een viervlakkige structuur. Dat werk ligt aan de basis van zijn latere figuren waarin stelten, lange stengels en driepotige elementen een belangrijke rol gaan spelen en in feite de vormelijke en originele essentie van zijn sculpturen uitmaken. 

1990 is een belangrijk jaar voor de kunstenaar. Hij treedt eerder toevallig in contact met een bronsgieter die hem de charme en de sensibiliteit van het brons aanprijst. Hij bezoekt Carrara en Santa Pietra, werkt samen met enkele bekende kunstenaars en is gedurende enige tijd assistent van Arman. In 1991 verschijnt ‘Le Guetteur’ (de verspieder, de wachtpost), een personage gezeten op een driepoot die uitkijkt naar wat komen zal, naar de toekomst. Enkele vrienden kunstenaars overladen hem met goede raad en kneepjes in het vak en de verkoop van kleine steltenlopers stelt hem in staat om brons te kopen en te gieten. Het jaar erop modelleert hij een grote Verspieder van 4, 50 meter die in zijn atelier reusachtig lijkt maar bij het opstellen in Le Festival des Arts de Beaulieu-sur-Mer eerder klein uitvalt zodat hij meteen naar zijn atelier rent om er enkele verlengingen aan toe te voegen. Het verlengen van het basisgegeven wordt een constante die op diverse manieren in zijn gehele oeuvre tot uiting komt. 

In 1993 koopt een Engels koppel de grote Verspieder en kort daarna nog drie grote sculpturen. Engeland is hem duidelijk gunstig gezind. Nu is hij alleen nog kunstenaar, maar heeft het niet meteen makkelijk. In 1994 bestelt het Engelse koppel opnieuw een monumentaal werk in brons dat hij in plaaster had gemodelleerd . Zijn eerste grote solotentoonstelling in het buitenland heeft plaats in Genève. In Le Palais de l’Europe organiseert de stad Menton in 1995 een tentoonstelling gewijd aan zijn tien jaar creativiteit en koopt een grote Verspieder aan. Belangrijke tentoonstellingen volgen elkaar op in Saint-Paul-de Vence, in Denemarken, Parijs, Antibes, Beiroet, Engeland, in het kasteel van La Napoule . In 2006 heeft zijn eerste tentoonstelling in Brussel plaats, in de Rollebeek Gallery aan de Grote Zavel. Op verzoek van de organisatoren van Ornans Art worden in 2007 acht grote stukken op het water geplaatst recht tegenover le musée Courbet. In 2012 stelt de stad Aix-en-Provence 22 monumentale sculpturen van de kunstenaar tentoon. In 2020 treedt de grote stilte op; de kunstenaar zit weggeborgen in zijn atelier en mompelt: ‘J’ai savouré ce moment’.

 Op dit ogenblik prijken zijn werken in Knokke. Zij incarneren een boeiende levenslust, een steeds herhaald pogen van de menselijke figuur om hogerop te geraken in wat als een hulde aan het menselijke lichaam kan worden aanzien, aan vormelijke schoonheid, aan een bewust en niets ontziend streven dat in tijden van pandemie symbool staat voor de veerkracht van velen en het niet opgeven van verheven betrachtingen. 

In het werk van de kunstenaar staat de menselijke figuur centraal, maar dan op een heel bijzondere wijze. Men heeft vaak over zijn ‘échassiers’, zijn steltenlopers, zijn figuren op driepotige stammen, over lange stengels wanneer men zijn personages wil situeren of omschrijven. Dat refereert, naar ons gevoel, althans wat de verwijzing naar zijn steltenlopers betreft, hoofdzakelijk aan zijn eerste bronzen waarin de benen van de personages in die mate worden verlengd dat uiteindelijk stralen of spillen vanuit de voeten lijken te groeien en op de grond steunen, zoals bij steltenlopers in enige mate het geval is. Gaandeweg verdwijnt dat stappen op stelten en worden de lichamen van zijn personages gevat, gegrepen en omsingeld door lange metalen stokken die de personages vergezellen en in de hoogte torsen. Zo lijken zijn figuren soms en in zekere mate spinnen die lang uitgestrekt rusten in hun web, waarbij het web een etherische kooi blijkt te zijn, een structuur van langgerekte staven die door de zwevende figuren worden vastgeklemd en een beeld van vervreemding creëren.

Het lichaam dat Nicolas Lavarenne modelleert is een frappant, nauwgezet en expliciet uitgewerkt knooppunt van esthetiek en beeldende spanningen, een monument van sierlijkheid dat door betekenissen wordt gesublimeerd, een toonbeeld van originele vormgeving waarin contrasten leven zoals het statische van de structuur die het soepele en elegant welsprekende lichaam omringt, optilt en lijkt te beschermen. Zijn realistisch uitgebeelde lichamen beïnvloeden en inspireren als het ware de onmiddellijke omgeving waarin zij zich vaak integreren en zijn een amalgaan van ritmiek, expressie, emotie , van het buiten zichzelf treden, van lichamelijke extase.
​
Wie met zijn sculpturen wordt geconfronteerd zal het niet verbazen dat de kunstenaar een benijdenswaardige internationale carrière heeft opgebouwd en aanwezig is in belangrijke kunstcollecties over de gehele wereld.

De wandeling of fietstocht loopt over de Zeedijk vanuit Het Zoute richting Heist-West (of omgekeerd) met onderweg het Grand Casino.

Alwie de prachtig gemodelleerde lichamen in hun netwerk van stelten, staven en stengels van Nicolas Lavarenne in het kader van Sculpture Link 2021 heeft bekeken en bewonderd zal verheugd zijn te vernemen dat in het Casino van Knokke kleinere en bijzonder aantrekkelijke sculpturen van Lavarenne worden tentoongesteld in de stand van galerie Ysebaert, die de kunstenaar vertegenwoordigt, tijdens de Knokke Art Fair die plaats heeft van 7 tot en met 15 augustus.

​​
Naast ieder sculptuur kan u meer informatie vinden op de pancarte, tevens kan u de folder terugvinden in de Dienst voor Toerisme (Lichttorenplein).
​Sculpture Link wordt reeds 28 jaar georganiseerd en gedragen door Art Promotion, tuteleers.com.

Nicolas Lavarenne
28e Sculpture Link 
Zeedijk Knokke-Heist, België
15/06 - 15/08/2021​